لطفا در انتخاب گروه اینکاره دقت لازم رو به عمل بیاورید...چون فرزندان باهوش و خوش غیرتت رو میخوای بسپاری دستش

خصوصیات خوب دیگه این لانه اینه که...دوتا تخم جوجه میشه و دلیل دیگه اش اینه که هیچوقت جوجه از لانه دور نمیشه که بر اثر برخورد کبوتران اطراف زخمی یا کشته بشه

از نظر همه ....دلیلش فقط از گرمای بالا است ولی از نظر من وتجربه من میگه بیشتر از حشرات و موجودات موزی زیر پاهاشون که در خاک یا در صندوق چوبی و غیر استاندارد نبودن فاصله لانه از سطح زمین هستش...نشون به این نشون اگه دیده باشید بعضی کبوتربازان خبره لانه کبوترهارو از سبد پلاستیکی  دایره ای شکل که زیرش سوراخ سوراخ ریز است و از سطح زمین فاصله داره میزارن... فرق چوب با پلاستیک اینه که حشره لابلای چوب هست و تخمگذاری میکنه ولی پلاستیک این اجازه رو نمیده و بهتره نیم متر لانه از سطح زمین بالا باشه...یه روش برای از بین بردن حشرات داخل زمین است و اونم اینه ار سم مورچه استفاده کنید باید احتیاط کرد بهتره نمناک کنید تا گردش برای شما مشکل ساز نشه...۵تا کاغذهای چسبی که داروخانه میفروشه نزدیک درب بالا پایین ته بچسبانید...گیاهان تازه بودار که میدانید حشره نزدیکشان نمیشود دورور جوجه بزارید مثله آکالیپتوس(درخت بید)

اول خوب با مواد شوینده میکروب کش خانه کبوترها رو شستشو کنید بعد که خشک شد با یه مشعل کوچک که به پیکنیک نصب میشه منظورم از مشعل شبیه مشعل ایزوگام کار که باهاش ایزوگام رو حرارت میدن ...حرارت رو تا میتونید نزدیک میخ یا محل خواب کبوتر بگیر تا هم میکروب و هم تخمهای میکروب و تخمهای حشره های موزی از بین برن...این مشعلهای کوچک رو لوله کشها دارن میتونین قرض بگیرید لوله کشها برای حرارت لوله پلیکانها استفاده میکنن....روش دیگه حرارت اگه طبقه بندی با چوب نیست مقداری چوب بزار داخل خونه کبوترها تمام اتاق رو حرارت بده....

رازش اینه که کبوتر سال اول 3ماه قبل از مسابقه پرهاشون رو میچینن تا همه کبوترها یکدست وآماده باشن برا مسابقه ولی این روش از نظر من روش کاملا اشتباهی است میدونین چرا؟؟؟!!!؟؟؟؟؟

چون من یه تجربه بد داشتم ولی این اطلاعات برا شما مفید است رو میگم ...من پر کبوترها رو 3ماه قبل از اینکه راهکش بدم چیدم و هر روز بهتربن شاهدونه و غیره...براشون فراهم میکردم کنار دونه خوب انواع دارو تقویتی بهشون میدادم بعد از دو هفته دیدم کبوترها کم اشتها شدن و سینه هاشون خشک و خشکتر میشد گفتم ای دادبیداد کبوترها  از دست رفتن همه نیوکاسل گرفتن  زیر نظر دامپزشک با بدبختی خوبشون کردم ...حالا نتیجه گیری آیا میدونین چرا مریض شدن؟؟؟؟؟

علت مریضیشون اینه که داروهای تقویتی موقه ای باید بهشون داد که دو ساعت بال میزنن باید هر روز پر بزن تا عضله سازی بشه ولی من با دادن دارو بی رویه همه معده هاشون تعجب کردن ...

خلاصه اصل مطلب...

کبوتر رو بزارید سال دوم تا خوب عضله پر کنه و اگه نه کبوتر یکساله ات رو میخوای ببری پرش رو بچین 4ماه قبل از مسابقه ولی موقه ای که پرش چیده است دارو تقویتی بهش نده...در غیر اینصورت مثل ماشین که دنده 5 داره حرکت میکنه یکدفعه بزنی دنده عقب کاملا ماشین ریدمال میشه...

برو بازم بگو هوشی بد....

آیا توان خرید یک جفت کبوتر مسابقه درجه1را نداری...یا توان مالی داری برای خرید کبوتر چند میلیونی ولی از ریکس کردن ترس داری...

من  یه راه حل دارم!!!!!!

توی بازار ما‌ یک جفت پلاکی خوشتیپ ولی جواب نداده برای جوجه گیری و از ذاتشون اطلاعی نداری بین۸۰تا۱۰۰ تومان است

حالا راه حل اینه دوستان یا بچه محل که کبوتر میبره مسیر کوهستان هوایی مسافت ۳۰۰کیلومتر در سه یا چهار مرحله راهکش داده تأکید میکنم مسیر کوهستان و کبوتر به چشم خودت دیدی که یک جفت نر و ماده در مدت زمان خوب مثلا بین۲تا۴ ساعت خودشو به مقصد رسون اونا رو بخر

اون یک جفت از هوش خوبی برخوردارن ولی اگه در مدت زمان دیرتر اومد مفتش گرونه...شما اگه بتونین اونا رو بین ۵۰۰ تا۸۰۰ بخرید ظرر نکردی بهتراز اینه چند میلیون بدین برا یک جفت....

یادتون نره برای مسافت بالا فقط هوش بالا کافی نیست توجه به عضله قوی و بال بلند با پرهای پهن حتما داشته باشید...سینه پهن موقه ای که دوساله شد سینه خوش استیل نمایان میشه زیاد ذهنت رو روی سینه پهن درگیر نکن 

شرطش اینه از اول راهکش تا آخر راهکش برای مسافت بالای۸۰۰ کیلومتر هوایی باید با کامیون برده بشه حتی اگه راهکش آخر ۱۰تا کبوتر بیشتر نباشه...اگه با سواری ببرن و با سرعت بالا رانندگی بشه و داخل قفس غیر استاندارد چه میدونم قفس مرغی ببرن... بهتره اصلا نبری کبوتر رو چون در مسافت بالای۸۰۰کیلومترهوایی کبوتر نازنینت تلف میشه...

حالا از ما گفتن از شما نشنیدن

فکرشو بکن ما ۱۰ساعت داخل بهترین اتوبوس اسکان سوار میشم یا خواب یا خوردن یا وسط راه از اتوبوس میایم بیرون برا هوا خوری آخر که میرسیم میگم وای کمرم وای سرم باید برم حمام کنم بخوام...

تصورش رو بکن کبوتر زبون بسته داخل قفس مرغی صندوق عقب پژو با سرعت۱۰۰ کیلومتر به مدت ۱۰ساعت کبوتر رو هه ی بلند میکنیم میکوبیم زمین کبوتر استفراغ میکنه نه آبی نه غذایی بعد از۱۰ ساعت آزادش میکنیم من نمیدونم این کبوتر در مسافت۱۰۰۰ کیلومتر هوایی با حال خراب و آسمان پر عقاب چه انتظاری باید ازش داشت یعنی خدا وکیلی کبوتری که این مسافت رو با این شرایط در روز دوم خودشو به مقصد برسونه باید طلا گرفتش

تجربه نشان داده اگه یکی از کبوترها جواب داده و یک جفت براش بیاری ولی جواب نداده در مسابقه و از سر و هیکل و تیپ پلاکی اصلی بازم احتمال ۵۰٪ که جوجه اش باهوش باشه ...اگه میخوای ۱۰۰٪ اطمینان حاصل کنی از جوجه باهوش حتما نر و ماده باید جواب داده باشه اینجوری خیالت راحته که وقتت و هزینه رو تلف نکردی...هیچوقت تخم نخر که بزاری زیر پای کبوترهات چون کبوتر مثل ورزش بدنسازی حسوده هیچوقت طرف نمیاد رقیب برا خودش بتراشه...حتی اگه از استان دیگه تخم بیاری

ما ایرانیها هیچوقت نمیتونیم مثل خارجیها رکورد دار هوایی مسافت بالا باشیم!!!چرا؟؟؟چون اسکانی که برای حمل کبوتر مسابقه میدن هیچوقت ما ایرانیان نمیتونیم و نمیخواهیم جدی بگیریم.... خارجیها ماشین اسکان کبوترهاشون چنان با کلاس و با امکانات است انگار در هتل 5ستاره به سر میبرن آبخوری، دونه های مختلف ، جای تمیز ، دماسنج تنظیم هوا، و مطمئن بودن از صدمه ندیدن پاهاشان...هر کی کبوترهاش جدا تا درگیری بینشون رخ نده چشم همدیگر رو کور نکنن...

 داخل ایران بعضی از داوری ها نه توجه آنچنان به هواشناسی دارن نه سلامت کبوتر نه اسکان خوب،،،فقط فکر منفعت و منافه خودشونن فکر اینن زود مسابقه تمام بشه پولشون رو بگیرن...با اسکان دهی ضعیف با راهکش کمتر سود بیشتر و....

خلاصه کار ناشیانه نکنید و کبوتر نازنین و زبون بسته خود را آواره بیابان ها نکنید...ممنون از توجه تون

ولا بلا بخدا با کبوتر نه کاره ای میشی نه پولدار...

کبوتر دید دوجانبه داره و بس...

۱.کبوتر سه یا چهار دونه برا زیبایی خونه است منظورم خونه ویلایی

۲.برا سرگرمی پاره وقتی که از سر کار اومدی یعنی شغلی که نیازهای خانواده رو تأمین کنه و روزی حلال باشه...نه مثل گدا گشنه ها منتظر گرفتن کبوتر این و اون باشی معذرت میخوام با کوس کلک بازی کبوتر اشغالت رو بچپونی به یکی...

اصلا من نمیدونم آخه کبوتر چه سودی داره که بخاطرش دو یا چهارسال بهترین روزهای عمرت رو طلفش کنی تا یه مقامی در مسابقه بیاری به فرض مقام هم آوردی..فکرشو بکن چقدر جوجه گیری کردی چقدر مریض شدن مردن چقدر جوجه راه خونه رو گم کردن برنگشتن چقدر زرنگ بودن ولی دشمن با تیر زدش چقدر دارو و دونه خریدای چقدر خونه دلی کشیدی آماده مسابقه کردی میبینی کبوترها پر میندازن پرهیزی دارن چقدر بردی راهکش دادی آخر یکی از۵۰تا برات اومد مقام آورد قیمتش چقدر ۵میلیون ...میخوام اینو بگم من ریدم توی این ۵میلیون!!!چرا؟؟؟چون نگهبانیش رو داری دزد بی ذات هر شب سرک توی خونه مریضیش رو داری...دو یا چهار سال عمر نازنینت رو تلف کردی برا۵میلیون برا یه مشت گوشت وپر  فانی شونده یعنی هر لحظه امکان داره از دستت بره...

پس هوشیار و عاقل باش به زندگیت به یه شغل پر درآمد برس بخدا توی کبوترهیچی نیست گول حرف یه مشت شخص علاف رو نخورید

پولت رو ننداز روی آب با خرید کبوتری که جوجه کبوتری است که در مسابقه جواب داده... همیشه اون کبوتری که جواب داده در مسابقه رو بخر

چون معلوم نیست توی سر جوجه مغز باهوشی است یا نه 

مردمک سیاه چشمش خیلی کوچک عرض کتف بالهاش پهن مخروطی شکل و سینه ای پهن و خوش استیل هم روی زمین هم در هوا

یه کبوتر هیچ پر باهوش از پیش رفیقم آوردم میگم باهوش واقعا باهوش

بود خلاصه یه پر شد با کبوترها دو راهکش ریزه بعد 100کیلومتر اضافه

اش کردم سریع رفتم خونه ببینم کدوم سریعتر میاد دیدم با

سرعت100تاروی زمین خوابیده دارن میان جوجه یه پر هم قاطیشون

کیف کردم دیدمش ولی5تا کبوتر غریبه داخلشون بود همه کبوترام با

سرعت خیلی عجیبی خودشون رو انداختن داخل حیاط و نصفیشون روی بوم  نشستن

دوتا غریبه نشست سه تاشون ننشستن به راهشون ادامه دادن جوجه یه پر

حول کرد باهاشون رفت ما خوشحال گفتم اون بر میگرده خونه رو دید

مسیر رو بلده آقا ساعت3شد غروب شد نیومد اعصابم خورد

شد....میدونین چرا نیومد چون مسافت 2تا10کیلومتری چهار گوش مقصد رو

باید هر گوشه رو یک تا دو بار  بندازی تا به بوی محیط اطراف مقصد خوب آشنا

بشه ولی من وقت نکردم این نکته مهم رو انجام بدم ...

یه نصیحت!!!! اگه ماشین نداری که بری راهکش بدی بهتره کبوتر نبری توی مسابقه چون به قول شیاوش قمیشی هرکی بریزه شاهدونه فکر میکنه خداشونه!!! آهای خداش پس خوب براش خدایی کن!!! زبون بسته گناه داره میگن کبوتر هوش بالایی داره پس هیچ فرقی با انسان نداره!!!بهترین دونه بهترین دارو بهترین آموزش راهکش براش محیا کن...چون اگه به مقصد نرسید جایی گیر افتاد هروقت بالش رو باز کردن زور میزنه که مسیر رو پیدا کنه و هه ی غصه میخوره...پس خوب براش خدایی کن...

ویه نکته خیلی مهم وقتی کبوتر از راهکش  برگشت قرص ریکاوری حتما بهش بدین تا از فرم نیفته و عضله خالی نکنه...

اگه مطلب قابل توجه بود لایک یادت نره...مرسی

باتشکر ::::هوشی یکی یدونه

مزیتش اینه که برای مسافت بالای 700کیلومتر هوایی!!! میشه با30تا بری مسابقه و بجای یکی 3تا یا بیشتر برات بشینه یعنی اطمینان بیشتر و استرس کمتر هم برای خودت هم برای کبوترهات هزینه کمتر برای دونه و دارو و غیره....ولی کبوتر سال اول بدلیل کم تجربه بودنش و زود عضله خالی کردنش در راهکش و در برابر مریضی دوام کمتری دارن و پر شاهبالهاشون احتمال پرهیزی زیاد دارن و باید دسته کم 80تاببری تا آیا یکی بیاد یا نه یعنی یکسال جوجه گیری یکسال گلچین هیچ!!!هم وقتتو طلف کردی هم هزینه  کرایه و مسابقه رو انداختی روی آب...

پس کبوتر سال اول رو 200یا300کیلومتر مسیر کوهستان ببر کبوترانی که در مدت زمان کمتری اومدن گلچین کن جوجه گیری کن سال بعد ببر مسابقه اصلا باکت نباشه...

شما این اشتباه رو نکنید!!!!!!!

سعی کنید همه کبوتران مسابقه  نر باشن اگه ماده داخلشون دارین به شرط اینکه هیچ نری بهش علاقمند نباشه وگرنه هر ماده در مسافت خراب کرد قید 3تا از نرها رو هم بزن

من چهار کبوتر برام توی توفان نشست همه رنگ چشمشون یه نوع بود...

قرمز زرد سیاه یعنی کنارهای مردمک سیاه رنگ زرد بود!!!

نتیجه گیری اینه که این نژاد خوب رنگ چشم در ایران از قدیم الیام 

بوده!!دیدم!!!وهست

پس گول(فریب) رنگ چشم چند رنگی بودن رو نخورید...

و یه نصیحت برای اونایی که دوست دارن رکورد خوبی داشته باشن در مسافت...

اینه که... بهتره چهار نفر بچه محل با هم ماشین مزدا دو کابینه بگیرین ببرین تا آخرین راهکش و درپایان خودتون یه برگه مهر و امضا بکنید کبوتر اینطور هویت و ارزش پیدا میکنه نمونه شناسنامه دار کردن رو براتون گذاشتم ببینید...چون دلحوره اینه نداری که در گروه آیا خوب رسیدگی به کبوترهات میشه یا نه...آیا....آیا...وغیره!!!؟؟؟دلیل دیگه اش اینه کبوتران سر گروه اصلی هروقت آماده بود ادامه مسابقه ولی وقتی کبوتر تو آماده نباشه اصلا اهمیت نمیدن و نامساعد بودن هوا روز راهکش و غیره....