دلیلش اینه که باید به کبوتر فرصت داد تا رادار پیگمنتهای الکترو مغناطیس روی نوکش که ما پفک می نامیم خوب رشد کنن و فعال بشن...رایحای بوی میحطهای که راهکش دادین رو خوب حس کنن و بخاطر بسپارن اینطور کبوتر سه امید داره برای پیدا کردن راه مقصد
۱.هوش۲.رادار الکترو مغناطیس روی نوک۳.حس بویایی
اینطور راه مسیر رو کمتر اشتباه میره یا زیکزاکی بال نمیزنه و در نهایت مقام مورد نظر...و دلیل دیگه اینه که بزارید سال اول کبوتر هم سرمای زیاد و گرمای شدید و سیری و گرسنگی رو خوب تجربه کنن...یه دلیل دیگه سال اول تست کنید یعنی ۳۰۰ کیلومتر مسیر کوهستان راهکش بدین تا متوجه بشین کدوم باهوش و در زمان کمتری خودشو به مقصد میرسونه اونوقت یه بار جوجه بگیرید تا به زادگاهش وفادار بشه....
:: بازدید از این مطلب : 274
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
